Yapma!
Beni ateşine atma
Ne olur üzerime gelme
Ben zaten yaralı, yaralıyam!

Yapma!
Beni ateşine atma
Ne olur üzerime gelme
Ben zaten yaralı, yaralıyam!

Şu içimdeki öfke nöbetleri
Bitmez tabii kırgınlıklar
Bi' çınardım devrildim
Toprağım olmuş ellere yâr
Seni saran o yabancı kollar
Seni ben gibi sevmezler
Benim ektiğim gülleri onlar
Bir gün bile sulamazlar

Olmuş diyorlar o ellere yâr
Gezdim de kayboldum diyar diyar
Başımdan dökülür kaynar sular
Benim hep zararım kendime yâr

Yapma!
Beni ateşine atma
Ne olur üzerime gelme
Ben zaten yaralı, yaralıyam!

Yapma!
Beni ateşine atma
Ne olur üzerime gelme
Ben zaten yaralı, yaralıyam!

Penceresiz kalır kalbimin üstüne taht kurup şehrimi parçalayanlar
Yaradandandır benim öfkemi saklayıp kimseyi üzmediğim yâr
Ne değer bilir, bilmeden halini üstüne üstüme hep geliyorlar
Onlar bunu iyi sanıyorlar, kendini hep üstün görüyorlar

Papatyalar gibi narin ve de kurak bi' çöldeki mehtap
Sana değmesin istedim üsteledim hallice olup bitap
Okyanusta girdap çek çek hançeri katlet beni
Ben benden kopmuşum, hiç olamamışım iflah

Yapma!
Beni ateşine atma
Ne olur üzerime gelme
Ben zaten yaralı, yaralıyam!

Yapma!
Beni ateşine atma
Ne olur üzerime gelme
Ben zaten yaralı, yaralıyam!