Kendim sardım yaramı bedenimi
Bir gülüşüne dünyamı verdim
Nasılda sevmişim ben seni
Açık kahve rengi gözlerin

Kendim sardım yaramı bedenimi
Bir gülüşüne dünyamı verdim
Nasılda sevmişim ben seni
Açık kahve rengi gözlerin

Bak yine sardım yaralarımı
Acı dolu günleri karalarımı
Bedenim sığmadı dünyaya
Dolup dizdirdim savaşlarımı
Ben döndüm yine dünlere
Hasta adam vede külleri
Gül döktüm yine günlere
Durmadı gözümün selleri

Ax le dayê xerib mame tênê mamê wi dinyayê
Zemanem tene çû hêsir min Mina baranê
Dayê dayê, reşû şîn bu ber çavê mîn vê dinyaye dayê dayê dayê

Gülünce kısılan gözlerin senin, senin, senin
Gamzendeki çukura gömsünler beni, beni, beni

Kendim sardım yaramı bedenimi
Bir gülüşüne dünyamı verdim
Nasılda sevmişim ben seni
Açık kahve rengi gözlerin

Kendim sardım yaramı bedenimi
Bir gülüşüne dünyamı verdim
Nasılda sevmişim ben seni
Açık kahve rengi gözlerin

Ax le dayı xerib mame wi dinyayê
Zalima zulm anî dane vê dinyaye
Ber çava mirin zore kesê nedî kefam nayê, dayê dayê dayê

Şahit oldu gözlerim gözlerin değil, değil, değil
Şehrin ışıkları sönük bir nehir
Derin demi dedim

Kendim sardım yaramı bedenimi
Bir gülüşüne dünyamı verdim
Nasılda sevmişim ben seni
Açık kahve rengi gözlerin

Kendim sardım yaramı bedenimi
Bir gülüşüne dünyamı verdim
Nasılda sevmişim ben seni
Açık kahve rengi gözlerin